Thursday, September 1, 2016

संतप्त ऋषीचा साप

डोहात कोरड्या दिसतो खोल तळाला
संतप्त ऋषीचा शाप..
काठावर आचके देतो संथगतीने
अतृप्त विषारी साप..

सोडून एकटी कुठे निघाली आहे
निद्रिस्त तरुची छाया..
फेडली तिची कोणी झगमगती वस्त्रे
नागवी तिची का काया..

कोवळ्या कुण्या कोंबावर टपला आहे
निर्लज्ज भुकेला डोळा..
पाहिजे त्यास नेमका न मिळतो आहे
मृत्युचा अवघड चाळा..

अवलाद कलीची हासत फिरते रानी
आताच कापुनी नाळ..
त्या तेजोमय गोलाच्या ठिकर्‍या झाल्या
पेटला कधीचा जाळ..

सांगाडे कवट्या माळावरती पडल्या
देतात कुणाला हाक..
वार्‍यावर उडते भिरभिर वावटळागत
का हतबलतेची राख..

-- संतोष वाटपाडे (नाशिक)

No comments:

Post a Comment